U banatsku ravnicu, sličnu njihovoj Bukovinskoj, stigla je pre 140 godina etnička grupa Mađara – Sekelji. Istorija beleži da su 1833. godine došli sa istoka, a za svoje parče obećane zemlje odabrali danas pančevačko naselje Vojlovica i južnobanatska sela Skorenovac i Ivanovo. Poveo je tada sveštenik Karolj Tomko oko četiri stotine porodica iz Transilvanije, tačnije rumunske regije Bukovina.
Pod teretom teškog života, ti se seljaci graničari krenuli su u seobu sa praga 19. veka. Uspevali su i da sačuvaju svoj, među etnografima priznat dijalekt, jedinstvenu kulturnu baštinu, specifičnu nošnju, običaje, kuhinju, čak i pismo, iako su ostali izolovani od matice. Oni, naseljeni u Ivanovu, najmanjem selu na teritoriji Pančeva, danas u slozi žive sa drugim nacionalnim zajednicama, okupljeni oko Mađarskog kulturno-umetničkog društva „Bonaz Šandor”.
„Obeležavamo veliki jubilej doseljavanja Sekelj Mađara u Ivanovo. Započeli smo svetom misom u Rimokatoličkoj crkvi, a priredili smo i izložbu starih fotografija koje čuvaju prizore naših predaka iz prošlosti, pa i kako su dobili naziv Bukovinski. Sve nas to vodi u selo Madifalva, u današnju Rumuniji, u Erdelj, koje je 7. janurara 1883. godine, vojska carice Marije Terezije napala. Sekelji su bili primorani da prebegnu u Moldaviju, a potom i u Bukovinu, gde su osnovali pet svojih naselja. Tu su ostali stotinak godina, da bi od tadašnje vlade Ugarske zatražili da se presele, a za mesto je odabran južni Banat”, priča Janoš Černik, sekretar MKUD „Bonaz Šandor” iz Ivanova, koje je uz podršku ovdašnjeg Doma kulture „Žarko Žrenjanin” priredilo i izložbu ručnih radova svojih članica.
Složno sa sunarodnicima iz Kovina, Skorenovca i Pančeva, predstavili su za jubilej i svoju tradiciju, poezijom, muzikom, besedništvom i pričama iz starog zavičaja – Bukovine. Svečanosti ivanovačkih Sekelja prisustvovali su prvi sekretar ambasade Mađarske u Beogradu Žolt Nemeti, član Nacionalnog saveta mađarske nacionalne manjine Geza Šalamon, kao i predstavnici grada Pančeva, lokalnih organa i institucija, crkvenih zajednica. Gosti su bili u prilici da razgledaju i detalje iz Etno-kuće MKUD „Bonaz Šandor”, sa etno-sobom ispunjenom predmetima i rukotvorinama predaka Sekelja u Ivanovu, koji verno dočaravaju običaje, njihov nekadašnji svakodnevni život i stvaralaštvo.
U banatsku ravnicu, sličnu njihovoj Bukovinskoj,