Na današnji dan umro je Uroš Predić

Na današnji dan, 11. februara, u Beogradu umro je Uroš Predić. Predić je, pored Paje Jovanovića, najznačajniji srpski predstavnik akademskog realizma. Školovao se u Beču a život je proveo između Beča, Beograda i rodnog Orlovata. U svom slikarskom opusu najviše je negovao portret, žanr sa nacionalnim motivima i predstave istorijske tematike, ali se bavio i ikonopisom i oslikavanjem ikonostasa, zbog čega se smatra poslednjim značajnim srpskim ikonopiscem. Bio je jedan od osnivača Lade i Udruženja likovnih umetnika i dugogodišnji predsednik ovih udruženja. Dopisni član SANU postao je 1896. a redovan 1910. godine.

Uroš Predić rođen je u Orlovatu 1857. godine. Nakon završene gimnazije, pančevačke realke koja je kasnije nazvana po njemu, otišao je na školovanje u Beč 1876. godine. Umetničku akademiju u Beču završio je 1880. godine u klasi profesora Gripenkerla. U toku studija dobio je Gundelovu nagradu za slikanje uljem po muškom modelu.

Od 1882. godine radio je u privatnom ateljeu profesora Gripenkerla. Od 1883—1885. bio je asistent umetničke akademije u Beču. U to vreme po upustvu profesora Gripenkerla i arhitekte Hanzena izradio je 13 slika mitološke sadržine za friz parlamenta u Beču.

Godine 1885. vraća se u Orlovat i radi seriju slika iz života lokalnih seljaka. Od 1886-1889. godine boravi u Beogradu, a od 1890. do 1893. u Novom Sadu i Starom Bečeju. Zatim se ponovo vraća u Orlovat gde boravi do 1909., kada prelazi u Beograd gde ostaje do smrti.

 
Godine 1888. prvi put je u Beogradu izlagao svoje slike. U svom slikarskom opusu najviše je negovao portret, žanr sa nacionalnim motivima i predstave istorijske tematike. Čuveni su njegovi portreti članova Srpske kraljevske akademije, zatim žanr predstave Na studencu, Vesela braća i Siroče na majčinom grobu, kao i istorijske scene Kosovka devojka i Bosansko-hercegovački begunci. Između ostalog bavio se i oslikavanjem ikonostasa zbog čega se smatra da je on poslednji značajan srpski ikonopisac. Među njegovim ikonostasima ističe se ikonostas bečejske pravoslavne crkve i ikonostas u kapeli Bogdana Dunđerskog.

Godine 1896. izabran je za dopisnog, a 1910. za redovnog člana Srpske kraljevske akademije. Bio je jedan od osnivača umetničkog udruženja Lada 1904. godine i dugo ostao predsednik ovog udruženja. Jedan je do osnivača udruženja likovnih umetnika u Beogradu 1919. godine i prvi njegov predsednik.

Umro je u Beogradu 1953. godine a shranjen je, prema sopstvenoj želji, u Orlovatu.

Ikonostas Preobraženske crkve u Pančevu, rad Uroša Predića.

Na današnji dan, 11. februara, u Beogradu umro je Uroš Predić. Predić je, pored Paje Jovanovića, najznačajniji srpski predstavnik akademskog realizma. Školovao se u Beču a život je proveo između Beča, Beograda i rodnog Orlovata. U svom slikarskom opusu najviše je negovao portret, žanr sa nacionalnim motivima i predstave istorijske tematike, ali se bavio i ikonopisom i oslikavanjem ikonostasa, zbog čega se smatra poslednjim značajnim srpskim ikonopiscem. Bio je jedan od osnivača Lade i Udruženja likovnih umetnika i dugogodišnji predsednik ovih udruženja. Dopisni član SANU postao je 1896. a redovan 1910. godine.