Broj korisnika narodne kuhinje porastao u odnosu na prethodnu godinu
Ukupan broj korisnika narodne kuhinje iznosi 32.935, što je za 236 osoba više u odnosu na prethodnu godinu, saopštila je danas koordinatorka za socijalnu delatnost Crvenog krsta Srbije Biljana Cvetković.
Podeli vest:
„Program narodnih kuhinja, što se tiče koordinacije od strane sedišta Crvenog krsta Srbije, funkcioniše u 77 sredina na teritoriji Srbije i to je 32.935 korisnika. Ako ćemo da uporedimo sa prethodnom godinom, to je neki blagi porast od 236 korisnika“, rekla je Cvetković za Tanjug.
Ona dodaje da program narodne kuhinje funkcioniše uz značajnu podršku Ministarstva za rad, zapošljavanje, boračka i socijalna pitanja, kao i jedinica lokalne samouprave.
„Socijalna delatnost je jedna od osnovnih delatnosti u Crvenom krstu Srbije a deo te delatnosti je program narodnih kuhinja i distribucija porodičnih paketa hrane i higijene što je u vezi sa narodnim kuhinjama, jer su korisnici uglavnom isti ili slični, odnosno to su ljudi kojima je potrebna pomoć i podrška kako državnih organa tako i Crvenog krsta i svakog od nas“, rekla je Cvetković.
Kako je objasnila, selekciju korisnika kuhinje Crveni krst ne vrši samostalno, već to radi u saradnji sa centrima za socijalni rad i drugim relevantnim partnerskim ustanovama i organizacijama, među kojima su jedinice lokalne samouprave, mesne zajednice, udruženja osoba sa smetnjama u razvoju, udruženja invalida.
„Posebno smo usmereni na decu koja su iz porodica korisnika narodnih kuhinja i za tu decu organizujuemo oporavak u dečijim odmaralištima Crvenog krsta tokom leta“, dodaje Cvetković.
Žene sa sela najčešći korisnici
Portparolka Banke hrane Beograd Sanida Klarić je navela da je edukacija o ovom problemu neophodna, kako mladih ljudi koji zbog ubrzanog života povećavaju problem bacanja hrane, tako i korisnika banke hrane u pravcu njihovog ekonomskog ostamostaljivanja kroz zelene poslove reciklaže.
Kako je navela Klarić, korisnici narodne kuhinje su prvenstveno seoske žene starije od 60 godina, koje su ceo život radile bez socijalnog i zdravstvenog osiguranja i čija je penzija izuzetno mala, a čija su deca uglavnom u većim gradovima.
Druga grupa jesu osobe sa invaliditetom i deca sa posebnim potrebama, dok su na kraju uključene i mlade osobe niskog obrazovanja koje su vremenom postale deo nevidljive grupe društva.
Podeli vest:
