Lazareva subota, poznata i kao Vrbica, obeležava se danas, a ovaj praznik mnoge porodice u Srbiji slave i kao krsnu slavu.
Praznik je posvećen vaskrsenju Lazara iz Vitinije, koga je Isus Hristos, prema predanju, vaskrsao iz mrtvih posle četiri dana provedena u grobu.
Praznik je ustanovljen u Jerusalimu krajem IV veka, a posle vaskrsenja, Lazar je bio Episkop na Kipru.
Na Lazarevu subotu praznuje se posebno i vrlo živopisan običaj poznat pod imenom Vrbica, navodi se sa sajtu SPC.
Ovog dana bralo se olistalo pruće od vrbe.
Lazareva subota, odnosno Vrbica, dan je dečje radosti.
Do Drugog svetskog rata, Lazareva subota (Vrbica) proslavljala se i kao školska svečanost. Deca su se, lepo obučena, ukrašena zvončićima, kretala u povorkama i provodila vreme u igri oko izvora.
Ubrane vrbove grančice na Lazarevu subotu nosile su se i blagosiljale u crkvi, pa su potom čuvane u kućama.
Na Vrbicu, posle podne, uvek se držala litija izvan hrama.
Svedočanstava o Vrbici postoje već od kraja IV veka. U litiji su učestvovali, kao i danas, odrasli i deca noseći u rukama grančice maslina i palmi. U krajevima gde nema maslina i palmi nose se graničice vrbe.
Lazareva subota, poznata i kao Vrbica, obeležava se danas, a ovaj praznik mnoge porodice u Srbiji slave i kao krsnu slavu.