Danas su Velike ili Zimske zadušnice, koje najavljuju pripreme za početak Vaskršnjeg posta. U pojedinim krajevima znaju ih i kao – Otvorene zadušnice, jer se veruje da Sveti Petar, ključar pakla i raja, na ovaj dan otvara grobove. Običaj je danas zapaliti sveću pokojnicima. Apeluje se na sve koji izlaze na groblja da se pridržavaju epidemijskih mera – nose maske, drže rastojanje i ne iznose hranu.
Oduvek se smatralo da su najvažnije zadušnice baš ove, uoči Vaskršnjeg posta. Najranije mogu da budu 6. februara, najkasnije 13. marta, što zavisi od datuma Uskrsa.
Izlazi se na groblja, pale sveće i tamjan, dele prilozi za duše umrlih i u spomen na njih, čine dobra dela. Veruje se da zapaljena sveća osvetljava put umrlima do sledećih zimskih zadušnica, a molitva pravednoga mnogo može pomoći dušama pokojnika.
Tamo gde nije moguće izaći na groblje, obavezno sveće za pomen pokojnika pale se u crkvi ili kod kuće.
U duhu crkve je da se na ovaj dan na groblje iznose samo žito, vino i sveća. Sve drugo nije potrebno, neophodno, ni pravoslavno.
Postoje još Miholjske, Mitrovske i Duhovske ili Trojičine zadušnice.
Danas su Velike ili Zimske zadušnice, koje najavljuju pripreme za početak Vaskršnjeg posta. U pojedinim krajevima znaju ih i kao – Otvorene zadušnice, jer se veruje da Sveti Petar, ključar pakla i raja, na ovaj dan otvara grobove. Običaj je danas zapaliti sveću pokojnicima. Apeluje se na sve koji izlaze na groblja da se pridržavaju epidemijskih mera – nose maske, drže rastojanje i ne iznose hranu.