Izložba “UKRŠTANJE / Teritorija i sopstvo” Mihaela Milunovića u Galeriji-legatu Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića

Poslednje tri decenije, koliko je prisutan i aktivan na domaćoj i međunarodnoj umetničkoj sceni, Mihael Milunović svoju praksu vezuje za kontinuirana eksperimentisanja sa različitim likovnim disciplinama i vizuelnim izrazima, dok tematska interesovanja najšire usmerava na istraživanja istorijskih i savremenih fenomena manifestovanja sociopolitičkih, kulturnih i ideoloških sistema i konteksta. Milunovićevo temeljno proučavanje društvene i vojne istorije, mitologijâ, religijâ, raznolikog umetničkog nasleđa, nauke, sfera popularne i masovne kulture otvorilo mu je prostor trajnih mogućnosti u reinterpretacijama divergentnih vizuelnih, idejnih, narativnih sadržaja, na kojima gradi i dalje konceptualno razvija vrlo specifičan likovni vokabular i autorsku poetiku.

Već od najranijih serija slika i crteža, u fokusu umetnikovog zanimanja jeste višeznačnost simbola kao sredstva složene komunikacije između pojedinca, kolektiva i sveta koji ih okružuje, kao način kojim se konstruišu saznanja i identiteti, izražavaju ideologije i karakteristike kulture određene sredine, uspostavljaju psihološke veze sa dubljim slojevima stvarnosti. Upravo ovo poslednje će Milunovića i najviše intrigirati – otkrivanje „objektivne realnosti” u dimenzijama ispod beskrajne površine cirkulacije i brze apsorpcije slika i informacija, u oblicima, stanjima, porecima i procesima njenog funkcionisanja koji počivaju na stalnom uodnošavanju i uticajima percepcije i imaginarnog, prošlosti i sadašnjosti, faktualnog i fiktivnog. Podrivajući ustaljene pojmove i značenja civilizacijskih tekovina, tradicionalnih simbola, insignija, društvenih konstrukata, umetnik kreira svet koji nije antipod postojećem i poznatom već njegov invertirani odraz, zona konstituisana događanjem, spajanjem i prožimanjem materijalnih fragmenata različitih vremensko-geografskih registara.

Bogata žanrovska i podžanrovska istorija naučno-fantastične literature i filma, pulp magazina, stripa između dva svetska rata, retrofuturističkih ilustracija, poratnih zapadnih ideološko-propagandnih postera kao i primeri metafizičkog slikarstva i magijskog realizma, za Milunovića postaju neiscrpan izvor inspiracije, iz kog on apstrahuje vizuelne reference i ikonografske elemente, pažljivo ih razrađujući u svojim delima u svakom detalju, od konceptualne upotrebe boje, enterijerskog štimunga, eksterijerskih mizanscena, do karaktera likova.

Prizori u kojima se odvijaju paradni marševi i vojno-političke procesije, izvode drevni rituali i obredi, vrše zakulisne radnje i eksperimenti, otvaraju vrata tajnih kabineta, komandnih štabova i laboratorija, protežu pejzaži natkriljeni simbolima civilizacijskog progresa i tehnološkog napretka ali i mehanizama dominacije i eksploatacije, uvode posmatrača u svojevrstan virtuelni prostor kolektivnih istorijskih iskustava.

Između snova i katastrofa – mogla bi se ukratko tematski sažeti i opisati Milunovićeva serija radova koja nastaje u proteklih deset i više godina, a kojoj pripada i najnovija produkcija slika, crteža, objekata i instalacija predstavljenih na aktuelnoj izložbi, koncipiranoj u nekoliko ambijentalnih celina uključujući i dvorišni deo Galerije – legata Milice Zorić i Rodoljuba Čolakovića. Umetnikova suptilna kritička zasecanja u društvenu realnost savremenog globalnog sveta ozračenog kapitalom, koji ne ostavlja gotovo nikakvu perspektivu u pogledu humane budućnosti, traverziraju preko teritorije turbulentnih epoha, društvenih uspona i padova, otkrića i destrukcija, herojskih vremena i umrtvljenih simbola, kolektivnih činova vere i usahlih ideologija, naučnih dostignuća i ekstinkcije vrsta, sve do utopijskih vizija i košmarnih stvarnosti. 

Mihael Milunović je rođen 1967. godine u Beogradu. Diplomirao je na odseku slikarstva, u klasi prof. Mome Antonovića, na Fakultetu likovnih umetnosti u Beogradu 1992. Magistrirao je na istom fakultetu 1995. godine. Specijalizirao je slikarstvo u klasi prof. Vladimira Veličkovića na L’Ecole Nationale Supérieure des Beaux-Arts de Paris (1995–1996). Prepoznat kao umetnik, postao je laureat Fondacije Renoir (radio je i živeo u ateljeu Pierre-Augusta Renoira). Predavao je na umetničkim akademijama u Parizu, Sent Etjenu i na Cetinju. Od sredine 1990-ih Milunović je učestvovao na brojnim samostalnim i grupnim izložbama u Beogradu, Parizu, Napulju, Kaselu, Milanu, Amsterdamu, Poznanu. Njegovi radovi se nalaze u prestižnim muzejskim zbirkama, među kojima su: MUMOK, Beč, Austrija; Muzej savremene umetnosti, Beograd, Srbija; Palazzo Forti, Verona, Italija; Musée d’Art et d’Industrie, Saint-Étienne, Francuska; Zbirka Wiener Städtische, Beč, Austrija; Kolekcija Solo, Madrid, Španija; Kolekcija Azraq, Maroko; Muzej Zoya, Slovačka; Muzej Deji, Nandžing, Kina; Kolekcija LVMH, Francuska; Kolekcija Siemens, Austrija, kao i u mnogim privatnim kolekcijama. Bio je kustos i organizator više izložbi kao i urednik programa „Obojeni svet” u Muzeju afričke umetnosti u Beogradu (2006), zatim umetnički direktor drugog Mikser festivala (2010), itd. Objavio je više kritičkih tekstova iz oblasti savremene umetnosti, putopisa, eseja i tekstova za kataloge. Državljanin je Francuske i Srbije. Živi i radi na relaciji Pariz – Beograd.