Istraživanje objavljeno u časopisu „Scientific Reports“, prikupilo je podatke o građanima koji žive u urbanim sredinama širom sveta.
Jedna od briga je ona o javnom zdravlju pojedinca, kao i usamljenost, koja je mnogo češća u velikim gradovima, gde su ljudi otuđeni.
Autori studije smatraju da usamljenost može da poveća rizik od smrti za 45 odsto, što je mnogo veći rizik od smrtnosti zbog gojaznosti, alkohola, zagađenja vazduha. Usamljenost i prenaseljenost na planeti su veoma česti, a naučnici ističu da ukoliko se ljudima omogući da vide nebo i drveće, da čuju ptice, postoji šansa da se osećaj usamljenosti smanji.
Svet izdavaja velike sume novca u borbi za mentalno zdravlje, a lekari i istraživači ističu da kontakt sa prirodom poboljšava sliku mentalnog zdravlja.
„Rađene studije dovele su u pitanje tradicionalni pogled na gradove, kao mesta koja su uvek loša za mentalno zdravlje i usamljenost“, istakla je profesorka Andrea Mečeli, sa Kings koledža u Londonu, stručnjak za ranu intervenciju u mentalnom zdravlju.
Deo istraživačkog tima bio je i Majkl Smajt, umetnik koji radi na urbanim pejzažima. Istakao je da zdravlje životne sredine i javno zdravlje imaju skoro isti značaj.
Traženi su odgovori na pitanja „da li se osećate dobrodošlo među ljudima oko sebe“ i „da li vidite drveće iz svog okruženja“.
Profesor Kristofer Gidlou, sa Univerziteta Stafordšir, koji se bavi zdravstvenim istraživanjima, ističe da je odavno poznato da pristup prirodnom okruženju može da podstakne društvene interakcije i povezanost.
„Studija daje dodatnu težinu postojećim dokazima o našem afinitetu prema prirodnom okruženju i potencijalnim koristima za društveno blagostanje“, istakao je profesor.
Pejzažni arhitekta Džoana Gips istakla je da se gradovi šire velikom brzinom, sa sve većim brojem stanovnika, pa je neophodno stvoriti urbana staništa, jer smo svi povezani sa prirodom.
Istraživanje objavljeno u časopisu „Scientific Reports“, prikupilo je podatke o građanima koji žive u urbanim sredinama širom sveta.