Borislav Pekić, jedan od najvećih srpskih književnika, rođen je 4. februara 1930. u Podgorici. Otac Vojislav bio je visoki državni činovnik iz Crne Gore, a majka Ljubica, rođena Petrović, bila je ekonomistkinja iz Bavaništa. Ljubica je predavala matematiku u gimnaziji u Pančevu. Vojislava je upoznala kada je bio u poseti svojoj rođaci iz Bavaništa. Tada se rodila ljubav između Lovćena i banatske ravnice. Plod te ljubavi bio je Borislav Pekić.
Njegovo rano detinjstvo obeležile su česte selidbe prouzrokovane prirodom očevog posla. Prvih deset godina svog života proveo je u Podgorici, Novom Bečeju, Kninu, Mrkonjić Gradu i Cetinju. Nakon sloma Kraljevine Jugoslavije u Aprilskom ratu 1941. godine, oca Vojislava sa porodicom su iz Crne Gore proterali italijanski fašisti. Tako je Borislav Pekić došao u Bavanište.
Tu je Pekić tokom okupacije završio osnovnu školu. Bio je posvećen knjizi i učenju, ali i druženju. U to vreme deca su često igrala fudbal „ulica protiv ulice“ ili „Srbi protiv Nemaca“. Tako je 1943. godine Pekić prvi put bio uhapšen jer je u toku utakmice jednom igraču opsovao „švapsku mater“. Uhapsio ga je narednik Šilinger. Po Pekićevim rečima, kasnija hapšenja u životu shvatio je manje ozbiljno od prvog. Razlog za to su bile godine, ali i to što je narednik Šilinger bio predratni činovnik njegovog oca.
U Bavaništu je Pekić, jedne ratne godine, prvi put iskusio ljubav sa devojkom i zapalio prvu cigaretu. Tu je dobio i nadimak Štrk (Roda). Bio je poznat po tome što je celim putem od kuće do škole (300 metara) čitao knjige pa se često saplitao na ulici.
Pored toga što je voleo knjigu, voleo je i mladu Nemicu Elzu Dinus. Ta ljubav završiće se tragično. Po oslobođenju Bavaništa u oktobru 1944. godine, revolucionarne vlasti streljaće nemačke porodice na Konjskom groblju. Među streljanima našla se i Elza. Naredne, 1945. godine, Pekić se sa porodicom preselio u Beograd gde je upisao Treću mušku gimnaziju.
O uticaju koji je Bavanište imalo na Pekićev život, odlično u svom delu Borislav Pekić: Život buntovnika, govori dr Srđan Cvetković: Nasleđeni strogi moralni kod jednog brđanina, lična hrabrost, i ljubav prema slobodi, beskompromisan otpor svakom nasilju, kojeg je bio svedok i žrtva od najranije mladosti, spojili su se u Borislavu Pekiću sa zajedljivom i lucidnom inteligencijom, tolerantnom i pomirljivom prirodom Banaćanina koju je iskusio u ranim dečačkim danima pod okupacijom.
Borislav Pekić, jedan od najvećih srpskih književnika, rođen je 4. februara 1930. u Podgorici. Otac Vojislav bio je visoki državni činovnik iz Crne Gore, a majka Ljubica, rođena Petrović, bila je ekonomistkinja iz Bavaništa. Ljubica je predavala matematiku u gimnaziji u Pančevu. Vojislava je upoznala kada je bio u poseti svojoj rođaci iz Bavaništa. Tada se rodila ljubav između Lovćena i banatske ravnice. Plod te ljubavi bio je Borislav Pekić.